Laatst schreef ik dat als ik non-stop wil kunnen genieten van mijn gezin en de beste versie, lees de gelukkigste versie van mezelf wil zijn, ik in balans moet zijn. Wat natuurlijk automatisch betekent dat dit invloed heeft op ons gezin.
We proberen zo veel mogelijk routine, duidelijkheid en eenheid na te streven. Om zo de meeste rust binnen ons gezin te creëren. Dit is natuurlijk voor ieder gezin heel wenselijk en fijn, maar met (hoog)gevoelige jongetjes kunnen we eigenlijk niet anders. Want die routine, duidelijkheid en eenheid geeft hun precies die balans die zij nodig hebben. Om toch die rust te vinden die soms erg ver weg lijkt.
Maar om ze dit te kunnen bieden, moet er niet alleen een goede balans tussen mij en mijn partner zijn. Ook moeten we bewust kijken naar de wekelijkse planning en ons afvragen of bepaalde activiteiten echt wel noodzakelijk zijn op dat moment. Want in veel gevallen is één activiteit per dag, denk aan een verjaardag of bij iemand op visite, voor ons gezin meer dan voldoende.
In het begin heb ik het ontzettend lastig gevonden om deze keuzes te maken. Want je wijkt toch af van de verwachting van de ander of stel je een ander teleur. Maar is dat ook daadwerkelijk zo? Of waren dat alleen mijn gedachten? Want uiteindelijk is er toch niks waardevoller dan kiezen voor wat voor jezelf & je gezin goed voelt en het best passend is.